1. Анын чыныгы аты — Агнес Гонжа Бояджиу.
Ал 1910-жылы Скопьеде албан үй-бүлөдө төрөлгөн. «Гонжа» сөзү «баштап келе жаткан гүл» дегенди билдирет.
2. 18 жашында үй-бүлөсүнөн түбөлүккө кетип, диний жашоону тандаган.
Ал ата-энесине: «Мен дүйнөгө кызмат кылам» деп коштошуп, кайра артка кайрылган эмес.
3. Индияга жөнөп кетүүсү — анын жашоосунун бурулуш учуру.
Алгач мектепте мугалим болуп иштеген, кийин жолдон көргөн жакырчылыктан улам өмүрүн тартышта жашаган адамдарга арноону чечкен.
4. Жол боюнда өлүм алдында жаткандарды үйлөрүнө көтөрүп барып караган.
Мэри Тереза көчөлөрдөн өтүп баратып, ташталган оорулууларды, өлүм алдында жаткан адамдарды үйүнө алып келип карачу.
Ал: «Адам акыркы деминде болсо да сүйүү сезип кетиши керек» — деп айткан.
5. «Махабат Миссионерлери» орденин негиздеген.
Бул уюм дүйнөнүн 130дан ашык өлкөсүндө жакырлар, бейбактар үчүн үйлөрдү, баш калкалоочу жайларды ачкан.
6. Нобель Тынчтык сыйлыгынан баш тартууга аракет кылган.
Ал сыйлыкка ээ болгондо:
«Мага сыйлыкты эмес, жакырлар үчүн тамак-аш бергиле» — деген. Сыйлыкты алганда чоң банкет өткөрүүдөн да баш тарткан.
7. Ал өзүн «айласыздыкты сүйгөн аял» деп атаган.
Мэри Тереза эң оор, эң коркунучтуу бейтаптарды багууга аракет кылган, себеби:
«Алардан башкалары баш тартат, бирок мен баш тартпайм» — деп эсептеген.
8. Өмүрүндө 6000ден ашык оорулуу баланы сактап калган.
Анын балдар үйлөрү Индия менен дүйнөдө жетим жана оорулуу балдардын жашоосун өзгөрткөн.
9. Үйүндө жеке эч нерсеси болгон эмес.
Ал өз бөлмөсүндө бир керебет, бир устун стол жана бир идиш гана кармаган. Бүт жашоосу жакырлар үчүн багытталган.
10. Анын үнү жай, жумшак болсо да, дүйнө лидерлерине таасир эткен.
Ал көп саясатчыларга, премьер-министрлерге, президенттерге кайрылып, жакырлар үчүн саясатты өзгөртүүнү суранган. Баары аны урматтап угушкан.
11. Саламаттыгы начар болсо да, акыркы күнүнө чейин иштеген.
Ал 87 жашында көз жумганга чейин жакырларды колдоону токтоткон эмес.
12. 2016-жылы Рим-католик чиркөөсү аны ыйык деп тааныган.
Бул анын адамзатка жасаган эмгегине болгон чоң урмат.

